Modlitwa w tłoku – Kazimiera Iłłakowiczówna

Opublikowano na 17 kwietnia 2018 by Ks. Marek

O Boże, daj mi ciemność, ciemność i ciszę, i taką moc tajemną, żeby nie słyszeć. I sławę bezimienną, i drogę bezpowrotną… O Boże, daj mi ciemność i samotność.

Źródło: Modlitwa w tłoku – Kazimiera Iłłakowiczówna

Już wiem, po czyją biografię sięgnę po Tuwimie. Przeczytawszy już samą tylko notkę informacyjną widzę, że po prostu trzeba!

Informacje o Ks. Marek

Jestem w drodze do wolności. Zapraszam chętnych do towarzyszenie w tej podróży,a przy okazji także do dzielenia się doświadczeniami trudu dążenia do wolności.
Ten wpis został opublikowany w kategorii Lektury nie tylko duchowe, Variae i oznaczony tagami , , , , , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

3 odpowiedzi na „Modlitwa w tłoku – Kazimiera Iłłakowiczówna”

  1. Wanda pisze:
    18 kwietnia 2018 o 13:24

    Warto, miałam wczoraj gorszy dzień postanowiłam zaczerpnąć poezji iłławiczównej, na wczorajszy wieczór wybrałam wiersz,, Obrona”

    Polubienie

    Odpowiedz
    • Ks. Marek pisze:
      18 kwietnia 2018 o 22:48

      Tez mocny wiersz!
      Przywołam go tu w całości:

      Chwiejna stoję, migocąca i majacząca, ,
      i rani mnie wszystko, i każdy mnie potrąca;
      ci, którzy mnie kochają, gwałtowni i prości,
      nie mają nade mną litości,
      a którzy nienawidzą mnie – są źli i olbrzymi,
      i wiedzą, że drżę pod nimi.
      Więc jedno tylko jest pomiędzy mną a grozą świata:
      skrzydła i ręce przezroczyste, z rąk i skrzydeł kata,
      leciutkie szkielety widm jak weneckie szkiełka – kruche,
      kosteczki szeleszczące i błony skrzydeł suche.

      Ciekawe, jakie doświadczenia nurtowały serce i duszę Autorki utworu, kiedy go tworzyła? Kto wie, może się tego dowiem? Wówczas na pewno podziele się wiedzą! 🙂

      Co Pani powie o tym wierszu?

      Polubienie

      Odpowiedz
      • Wanda pisze:
        19 kwietnia 2018 o 18:14

        W moim odczuciu ten wiersz jest wołaniem o pomoc,wołaniem do Boga. Gdy doznajemy zawodu zwracamy się do Niego bo wiemy że nas nie opuścić w ciężkich chwilach. Czytając ten wiersz w pierwszej chwili nasuwa mi się obraz Męki Chrystusa wzgardzony, popychany, szarpany i nadzieja w Bogu. Sorry za takie porównanie ale takie mam odczucia po przeczytaniu tego wiersza

        Polubienie

        Odpowiedz

Proszę, wypowiedz się

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.